Ik ben Kalina Vrieze en ik heb al eens eerder een blog geschreven voor het Nederland-Rusland Centrum. Toen was ik in Moskou en schreef ik over mijn belevenissen als student in Rusland. Nu ben ik in Siberië en zal ik twee keer iets schrijven over mijn avonturen in de kou.

Na een lange scriptie-tijd was ik net voor het nieuwe jaar klaar met de master Geschiedenis (Midden- en Oost-Europese Studies). Vol goede moed bekeek ik alle vacaturesites, opzoek naar de perfecte baan. Op de een of andere manier vond ik in plaats van de perfecte baan de perfecte manier om mijn geld uit te geven: een winterschool in Omsk. Naast een goed lesprogramma (Russische taal en cultuur) adverteerden zij ook met een fantastische Siberië ervaring. Ik was verkocht!

Maandag 4 februari vertrok ik vanuit Eindhoven naar Moskou, met de taxi van het ene naar het andere vliegveld en toen naar Omsk. Ik was geadviseerd door de International Office van de Dostojevski Staats Universiteit om veel warme kleren aan te trekken en de “bevroren lucht” nooit direct in te ademen. Het bleek goed advies, want toen ik het vliegtuig uitstapte voelde ik meteen mijn neus bevriezen. Het was -39. De winterschool startte in de koudste week van het jaar. De kou was niet alleen buiten te voelen; ook de ramen van de bussen bevroren aan de binnenkant en in de dorm was het ontzettend koud. Ondertussen zijn de temperaturen gelukkig alweer opgelopen.

Foto 2

Omsk is een typisch Russische stad: heel veel auto’s, vierbaanswegen door het centrum, veel lelijke, oude gebouwen en standbeelden van Lenin. Hier en daar staat een mooi en goed onderhouden gebouw, zoals de kerk midden in het centrum (zie foto 2). Vooral in de koudste temperaturen was er geen mens op straat. In de winter speelt het leven zich hier voornamelijk binnen af. Ook ik ga alleen naar buiten om van A naar B te gaan: van de universiteit naar de Stolovaja (zie foto 3 onderste twee), van musea naar thee-feestjes en van de dorm naar restaurants (zie foto 3: bijvoorbeeld pelmeni).

Foto 4

Elke dag van 9:00 tot 14:15 volg ik met negen andere studenten (uit Slovenië, Tsjechië, België, Kroatië, Duitsland, Oostenrijk, Mexico en Iran) Russisch en cultuurlessen. Mijn docent, Konstantin, heeft een bijzondere, maar zeer werkzame aanpak. Aan de hand van de Russische cultuur leert hij ons de taal. We focussen ons voornamelijk op spreken en schrijven. Door ons zo min mogelijk te corrigeren, creëert hij een sfeer waarin iedereen durft te praten. Dat is erg fijn, want durven is mijn grootste probleem. We gebruiken WhatsApp voor de geschreven dialogen, waarbij we de ene keer formele en de andere keer informele taal moeten gebruiken. Echter, soms dwalen we af en bespreken we de Russische politiek, geschiedenis of waarden.

Verder hebben we na de lessen ook een vol programma, variërend van een wandeltocht door de stad tot musea tot een tripje naar Bolsherechye (Starina Sibirskaya). Vooral ons uitstapje naar Bolsherechye was leuk. Met een gammele bus reden we 200 km in 3,5 uur (zie foto 4). Onderweg kwamen we niks tegen; het was enkel weg, sneeuw en bomen. In Bolsherechye is een openluchtmuseum gebouwd naar voorbeeld van de 19^e-eeuwse Siberische dorpen.  We kregen een rondleiding door het dorp en ontmoetten ‘de bewoners’ (zie foto 5).

Foto 4 & foto 5

Ik heb nog een week te gaan in Siberië en heb een aantal leuke uitstapjes in het vooruitzicht: zoals rijden in de hondenslee, naar de banya en het openluchtzwembad, skiën en schaatsen en daarnaast natuurlijk elke dag Russisch lessen. Vrijdag de 22^e vlieg ik naar Moskou om nog een paar dagen met een vriendin door te brengen. Over mijn toekomstige belevenissen lezen jullie de volgende keer! Jullie kunnen mij ook volgen via polarsteps....